Aan alles komt een einde
Door alle gekte ben ik helemaal vergeten om een blog te schrijven over de halve finale en de finale. WOW wat heeft Heel Holland Bakt een impact gehad.

De halve finale was zó leuk, zó koud en zó spannend! We waren ontzettend aan elkaar gewaagd. Ik merkte zelf dat ik een beetje “op” was. Meedoen aan Heel Holland Bakt is niet alleen bakken in de tent in de weekenden. Het drukste en meest hectische was het thuis oefenen en de recepten inleveren voor de deadline. Ik voelde het als een constante druk. Iedere keer weer binnen een erg korte tijd de recepten bedenken en uittesten. Een bedacht recept lukt niet altijd in één keer. Dus dan ging ik weer terug naar de tekentafel, opnieuw boodschappen doen en poging twee uitproberen. Een opdracht die drie uur zou duren in tent klokte ik thuis in de keuken. In totaal kost het meer tijd: alles afwegen, klaarzetten en uitschrijven. En dan, na het bakken, alsof er een bom ontploft was. Een gigantische zooi in de keuken en de rest van het huis. Want het aanrecht was niet groot genoeg om een High Thea te maken voor 12 personen. Wat baalde ik dan ook als iets niet gelukt was binnen de tijd. En dat betekende voor mij: weer opnieuw... Ondertussen moest ik natuurlijk ook nog werken en natuurlijk een beetje voor Ollie en Remco zorgen. Wat heb ik respect voor Anouk en Esther, zij moesten allebei ook nog kinderen opvoeden ondertussen.

Het was erop of eronder. De sloffenbodem was volgens Robèrt te vast. Jammer want ik vond, en zo ook iedereen thuis, een harde sloffenbodem net iets lekkerder. En dan, de mandarijntjes uit blik.. Dit was blijkbaar een no go. Anouk keek me nog aan naar het commentaar om te checken of het wel ging met mij want zo’n commentaar wil je echt niet krijgen in de halve finale. “Ach” zei ik, “het was een bewuste keuzen. Het moet er toch ook mooi uitzien?”

Dat Anouk naar de finale zou gaan was duidelijk. Ik heb het weekend gedacht dat het tussen mij en Jeanette ging. Jeanette had een geweldige high thea. Een opdracht die Jeanette helemaal lag. Mij iets minder. Met minder voorbereiding door minder tijd is het niet helemaal gelukt. Jammer. Achteraf denk je: had ik dit en dit misschien anders moeten doen? Maar in die laatste weken kun je gewoon niet meer alles aanpassen. Het is erop of eronder. En het was helaas niet goed genoeg.
Geen finale, super jammer. Dat ik niet gewonnen had vond ik niet erg. Stiekem wist ik wel al dat Anouk zou gaan winnen. We zaten tijdens een van de laatste weekenden samen met z’n tweetjes in het hotel. Ik zei tegen haar: “Jij gaat winnen!”

Het jammere vond ik vooral dat het gewoon voorbij was... Toen het klaar was dacht ik: nou, dit was het dan. Dit is zeker een van de mooiste avonturen die ik tot nu toe heb meegemaakt. Al ver voor de zomervakantie is het allemaal begonnen: de auditie, de voorrondes, de braderie, het bakweekend bij Robèrt en dan al die weekenden in de tent met al deze fantastische mensen. En dat is nu afgelopen..
Het is een achtbaan geweest die gigantisch snel ging en eigenlijk niet meer is gestopt. Na de uitzendingen heb ik zo veel reacties gekregen. Van onbekende mensen, van vrienden en familie maar ook van de pers. Kranten, tijdschriften en tv-programma’s. Zoveel is er op mij afgekomen en eigenlijk nog steeds.

Geweldig om dit allemaal te mogen mee maken. Ik vind het super interessant om te zien hoe tv gemaakt wordt, gemonteerd wordt, om te zien hoe live tv in zijn werk gaat, hoe een interview herschreven wordt naar een heel leuk stuk en hoe super goeie vriendschappen kunnen ontstaan binnen een korte tijd.
Alle krantenknipsel hangen op de ijskast. Het schort hangt aan de kast in de kamer. En alle afleveringen en tv programma’s over mij of Heel Holland Bakt zijn opgenomen.

En nu, wat ga ik nu doen? Er zijn zoveel mogelijkheden. Ik ga van alles uitproberen. Mijn eigen bedrijfje staat bijna klaar om online te gaan. Taarten bakken, workshops geven, demonstraties geven. Het komt allemaal langs. Geen idee hoe het zal gaan lopen. Maar dat wist ik ook niet toen ik me opgaf voor Heel Holland Bakt. En wat is daar iets moois uit gekomen. Wat een avontuur!