Het eerste weekend in DE tent

En daar was dan het eerste weekend, het eerste weekend in DE tent. Zo zenuwachtig als toen, ben ik nog nooit geweest. Niet zozeer voor de opdrachten (we begonnen pas met bakken op de volgende dag) die we moesten maken, maar eigenlijk voor het geheel. Hoe zou iedereen zijn en hoe zou alles gaan? Met een koffer vol kleren (keuzes maken...) en een kratje vol met bakspullen vertrok ik richting Maarsbergen. Ik was het dorp nog niet uit en ik dacht: wow Pauline, even focussen, want zo slecht heb je nog nooit gereden. Wat zenuwen al niet met een mens doen…

Eenmaal aangekomen in Maarsbergen maakten we als eerste kennis met de Kitchenaid-man die ons alle uitleg over de producten en apparaten gaf. Dat was nog eens wat anders dan thuis: een MEGA oven en de magische shockfreezer (waar je niets over kunt vinden op het Internet).

De eerste middag was vooral erg leuk. Het was super gezellig met iedereen. Het team van HHB was zo betrokken en geïnteresseerd. Ik dacht: ik ben zo blij dat ik me een half jaar geleden heb opgegeven voor HHB!

Op en neer naar Sittard is toch net iets te ver waardoor ik bleef overnachten in een hotel in de buurt van het landgoed. De eerste nacht bleef iedereen overnachten, ook al woonden sommige deelnemers heel dichtbij. Het was net een schoolreisje, met z’n allen heerlijk buiten op het terras met een hapje en een drankje. Het was net alsof we elkaar al jaren kenden! ’s Avonds te laat naar bed en met veel te weinig slaap (ieder uur heb ik wel voorbij zien komen op de wekker) ging om 6.30 uur de wekker. Aaaah, vandaag bakken in de tent! De allereerste dag van HHB was een feit.

Alle benodigde ingrediënten stonden op onze werkbanken. Ik was helemaal blij want mijn plekje was bij de roze Kitchenaid mixer! Na alle ingrediënten gecontroleerd te hebben werden de aanloopshots gefilmd. Lees: aanloopshotS. De regisseur die zo enthousiast en lief was bleef maar zeggen: “Jaaa jullie doen het super goed, maaaar we doen het toch nog een keertje opnieuw”. Na een aantal keer stonden de eerste opnames van de tweede aflevering op band.

EERSTE BAKSELS IN DE TENT

Opdracht 1: de koekjes kerstboom. Deze taart had ik thuis twee keer geoefend. Iedereen was er erg enthousiast over en zelf was ik heel blij met deze keuze. Op de een of andere manier was ik minder gespannen dan de vorige dag in de auto. Ik dacht vooral: Pauline, genieten! Dit maak je maar één keer mee. Zenuwachtig zijn heeft geen zin, gewoon knallen! En dat heb ik gedaan. Ik vond het zo leuk om te zien hoeveel mensen in de tent liepen, hoe alles gefilmd werd en hoe gezellig en aardig en betrokken Janny, Robert en André zijn. Het maken van de koekjes ging gelukkig erg goed waardoor alles bijna vlekkeloos verliep. En toen kwam André met de toch wel angstaanjagende zin: “Dames en heren, de tijd is om”. Alles moest je uit de handen laten vallen en ze waren hier strenger in dan ik had verwacht. Direct hierna moesten we de tent uit. Maar huh? En alle rotzooi dan? Want echt , ik kan je verzekeren, er was daar als het ware een bakkerij ontploft! Thuis ruim je tussendoor nog wel hier en daar wat op, maar daar is de tijdsdruk te groot waardoor opruimen het laatste is wat je doet. Maar blijkbaar stond er een geweldig team klaar om onze zooi op te ruimen. Wat een helden!

Lunchtijd. Op het werk heb ik altijd lunch mee van thuis, iets wat ‘s morgens snel klaar moet zijn en dus erg spannend is dat niet. Maar de lunch bij HHB? Waanzinnig lekker! De catering was echt tot in de puntjes geregeld, genieten!

En daarna was het wachten, wachten tot alles was opgeruimd in de tent. Ook moesten er ‘beauties’ gedraaid worden: de korte filmpjes van de taarten. De organisatie had ons geadviseerd om iets mee te nemen om de tijd te doden. Maar dat was helemaal niet nodig, we hadden elkaar en dat was super gezellig!

De eerste beoordeling. Toch wel spannend, zouden zij het net zo lekker vinden als mijn familie thuis? En waar zouden ze op letten? Tijdens het bakken kreeg ik weinig van de rest mee omdat je vooral gefocust bent op je eigen werk. Extra leuk dus om te zien wat de andere allemaal gemaakt hadden tijdens de beoordeling.

Gelukkig was de jury bij mij heel enthousiast. Nou hoppaaaaa, de eerste in de pocket! Hoe fijn is dat?! Op naar de volgende opdracht: de technische opdracht.

Maak een broodster. Een broodster? Uhm, ok… Gelukkig lag er deeg en een kleine beschrijving. Tijdens het rollen van de strengels nog eens de beschrijving lezen én nog eens lezen en dan maar gewoon beginnen tot dat er iets uitkwam. Laten rijzen, maar hoe lang? In de oven, maar hoe lang? Dat stond allemaal niet in het recept. Maar iedereen was heel lief voor elkaar. Vooral Anouk, een beetje de mama van de groep, zij gaf mij de tip om het brood te laten rijzen in de zon. Het was die dag immers bloedheet. En daar ging mijn brood. Zelf was ik best tevreden. Vooral omdat ik nog nooit een broodster had gezien, laat staan gemaakt.

Het commentaar bij het blind jureren was dat het niet echt een ster was maar het had gelijke strengels. Een plekje in de middenmoot.

Na een lange dag van bakken, gezellig samenzijn, een lekkere lunch en een diner gingen we moe maar voldaan terug naar het hotel. Hopelijk vannacht iets meer slaap dan de vorige nacht. ’s Avonds was het weer erg gezellig en we moesten onszelf erop wijzen dat we de slaap konden gebruiken. Morgen zouden ook de persfoto’s gemaakt worden dus die extra wallen konden we niet echt gebruiken.

De derde opdracht van het weekend luidde: ‘maak een kerstdessert’. Mijn taart bestond uit een laag feuilletine met praliné en chocolade. Een dacquoise, chocolade mousse en Italiaanse meringue bovenop. Het was een kwestie van goed plannen en goed laten opstijven. Dat opstijven was nog wel een dingetje met de hoge temperaturen. Hopen dat die shockfreezer zijn magische krachten ging laten zien. Mijn taart kwam op een platenspeler. Het fijne hieraan was dat die ook kon fungeren als draaischijf waardoor de taart op eenzelfde tempo draaide en ik hierdoor een hele mooie spiraal van meringue op kon spuiten. En als ik dan toch de platenspeler moest meenemen, dan ook maar een plaatje erbij. Er is geen muziek in de tent dus daar mocht wel even verandering in gebracht worden! Met de LP van André, van nog al wat jaartjes terug, hebben we even een sfeertje in de tent gebracht.

Om de beurt moesten we met onze taart naar de jury lopen, toch weer spannend. Wat zouden ze ervan vinden? Robert vond de smaken erg goed. Janny de meringue iets te veel en een bommetje. Ik was tevreden met dit commentaar.

Aan het einde van de avond kwam de uitslag van het eerste weekend. Wie wordt meesterbakker en wie moet er naar huis? Ik had zelf een goed gevoel over het hele weekend en ik hoopte natuurlijk dat dit gevoel bevestigd zou worden.

Aline won het eerste speldje als meesterbakker, super leuk! Helaas moest Ingmar na dit weekend naar huis. Heel jammer dat er iedere week iemand naar huis moet eigenlijk, iedereen is zo leuk en betrokken.

Het eerste weekend zat er op. Wow wat was dit te gek!!! Ik ben door naar de volgende ronde!!!